κατοχεύω

κατοχεύω (Α)

1. βάζω τα ζώα να βατευθούν («τὰ κτήνη σου οὐ κατοχεύσεις ἑτεροζύγω», ΠΔ)

2. (κατά τον Ησύχ.) «κατοχεύει

πηδᾷ, ἐπικάθηται»

3. (αρσ. μτχ. παθ. παρακμ.) κατωχευμένος

(για φυτά) γονιμοποιημένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ὀχεύω «βατεύω»].